πλάκα

Δείτε επίσης : Πλάκα, πλακά

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πλάκα	οι	πλάκες
γενική	της	πλάκας	των	πλακών
αιτιατική	την	πλάκα	τις	πλάκες
κλητική		πλάκα		πλάκες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πλάκα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πλάκα < αρχαία ελληνική πλάξ

πλάκα θηλυκό

μεγάλο επίπεδο κομμάτι με ομοιόμορφο πάχος από πέτρα, μέταλλο, ξύλο και παρόμοια σκληρά υλικά
κομμάτι σταθερών διαστάσεων ενός προϊόντος (π.χ. σαπούνι, βούτυρο ή σοκολάτα)
οροφή (ή δάπεδο ορόφου) από τσιμέντο
μεγάλης έκτασης τμήμα της λιθόσφαιρας
χαρακτηρισμός για οτιδήποτε είναι επίπεδο και σκληρό
↪ είναι πολύ γυμνασμένος· πλάκα η κοιλιά του
δίσκος μουσικής
※ Τέτοιες μέρες το γραμμόφωνο ή δεν έπαιζε καθόλου ή έπαιζε συνεχώς την ίδια πλάκα. (Κώστας Ταχτσής (1972). συλλογή διηγημάτων Τα ρέστα)
ακτινογραφία
※ Μου έβγαλαν πλάκες στα γόνατα, στη λεκάνη, στο στήθος, στο κρανίο. (Θανάσης Βαλτινός, Ο γύψος. Συλλογή διηγημάτων Δεκαοχτώ κείμενα. Αθήνα: Κέδρος, 1970)
αστείο, πείραγμα
(χυδαίο) γυναίκα με μικρό στήθος

οδοντική πλάκα
σκλήρυνση κατά πλάκας
ρίχνω πλάκα
κάνω πλάκα, σπάω πλάκα
έχω πλάκα
πλάκα τα γαλόνια
έπαθα την πλάκα μου'
1. έχω εντυπωσιαστεί
2. εξεπλάγην
3. είμαι ερωτευμένος.

πλάκα