άνθος

Δείτε επίσης : ἄνθος, ανθός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άνθος	τα	άνθη
γενική	του	άνθους	των	ανθέων
αιτιατική	το	άνθος	τα	άνθη
κλητική		άνθος		άνθη
Κατηγορία όπως «άνθος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άνθος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄνθος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂endʰos

άνθος ουδέτερο

το μέρος του φυτού που περιλαμβάνει τα όργανα αναπαραγωγής του, τα πέταλα και σέπαλα και στο οποίο αναπτύσσεται ο καρπός μετά τη γονιμοποίηση
≈ συνώνυμα: λουλούδι, ανθός, φιόρε
άνθη λεμονιάς, το άνθος του φυτού
το ίδιο το φυτό που φέρει άνθη
άνθος τριανταφυλλιάς = τριαντάφυλλο
γλυκό του κουταλιού, που παρασκευάζεται με άνθη εσπεριδοειδών δένδρων
(μεταφορικά) το πιο διακεκριμένο μέρος ενός συνόλου
≈ συνώνυμα: αφρόκρεμα
το άνθος του ναυτικού σώματος
η περίοδος ανθοφορίας
≈ συνώνυμα: άνθηση
χρειάζεται προσοχή, όταν τα δένδρα βρίσκονται στο άνθος τους
(μεταφορικά) η περίοδος ακμής
≠ αντώνυμα: μαρασμός, παρακμή
ο 5ος αιώνας π.Χ. φέρνει την Αθήνα στο άνθος της