ακμή

Δείτε επίσης : ἀκμή

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ακμή	ακμές
γενική	ακμής	ακμών
αιτιατική	ακμή	ακμές
κλητική	ακμή	ακμές

Ετυμολογία

ακμή < αρχαία ελληνική ἀκμή < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₂eḱ- (κοφτερός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ak.ˈmi/

Ουσιαστικό

ακμή θηλυκό

1. η περίοδος κατά την οποία ακμάζει (φτάνει στο ανώτερο και ακραίο σημείο της ανάπτυξής του) ένας πολιτισμός, ένας τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας ή ένα άτομο
2. (στερεομετρία) το ευθύγραμμο τμήμα που αποτελεί την τομή δύο γειτονικών εδρών ενός στερεού, δηλ. το σημείο στο οποίο τα άκρα της μιας έδρας ενώνονται με τα άκρα της επόμενης
3. η άκρη, η κόψη

   επί ξυρού ακμής - στην κόψη του ξυραφιού

4. (ιατρική) πάθηση του δέρματος, πιο συνηθισμένη στους εφήβους, η οποία εκδηλώνεται με την εμφάνιση εξανθημάτων στο πρόσωπο (μπιμπίκια)

Συνώνυμα

• για την ανάπτυξη: κορυφή, ζενίθ
• για την τομή ή το άκρο: κόψη, τομή
• για την πάθηση: σπυράκια εφηβείας, σπιθουράκια

Συγγενικές λέξεις

ακμάζω ακμαίος άκμονας άκρος ακραίος ακίδα ακή

ακονίζω ακοή (ακονισμένο το αυτί -στα αρχ. ους) αγκάθι ( < άκανθα) ακόντιο αιχμή αιχμηρός αιχμάλωτος ( <αιχμή και αλίσκομαι)

Αντώνυμα

• φθορά και παρακμή για την έννοια της ανάπτυξης

Μεταφράσεις

    κορυφή της ανάπτυξης

αγγλικά : acme (en) βουλγαρικά : разцвет (bg) γαλλικά : acmé (fr) ισπανικά : auge (es) ιταλικά : fioritura (it)

νορβηγικά : lykke (no) ουγγρικά : él (hu) πολωνικά : rozkwit (pl) ρουμανικά : acnee (ro) ρωσικά : расцвет (ru) σερβικά : врхунац (sr) σουηδικά : topp (sv) τσεχικά : vrchol (cs)

    στη στερεομετρία

αγγλικά : edge (en) γαλλικά : arête (fr)

πολωνικά : krawędź (pl)

    η πάθηση

αγγλικά : acne (en) γαλλικά : acné (fr)

πολωνικά : trądzik (pl)