ακμή

Δείτε επίσης : ἀκμή

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ακμή	οι	ακμές
γενική	της	ακμής	των	ακμών
αιτιατική	την	ακμή	τις	ακμές
κλητική		ακμή		ακμές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ακμή < αρχαία ελληνική ἀκμή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂eḱ- (κοφτερός)

ακμή θηλυκό

η περίοδος κατά την οποία ακμάζει (φτάνει στο ανώτερο και ακραίο σημείο της ανάπτυξής του) ένας πολιτισμός, ένας τομέας της ανθρώπινης δραστηριότητας ή ένα άτομο
(στερεομετρία) το ευθύγραμμο τμήμα που αποτελεί την τομή δύο γειτονικών εδρών ενός στερεού, δηλ. το σημείο στο οποίο τα άκρα της μιας έδρας ενώνονται με τα άκρα της επόμενης
η άκρη, η κόψη
επί ξυρού ακμής - στην κόψη του ξυραφιού
(ιατρική) πάθηση του δέρματος, πιο συνηθισμένη στους εφήβους, η οποία εκδηλώνεται με την εμφάνιση εξανθημάτων στο πρόσωπο (μπιμπίκια)