άκρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	άκρος	η	άκρα	το	άκρο
γενική	του	άκρου	της	άκρας	του	άκρου
αιτιατική	τον	άκρο	την	άκρα	το	άκρο
κλητική		άκρε		άκρα		άκρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άκροι	οι	άκρες	τα	άκρα
γενική	των	άκρων	των	άκρων	των	άκρων
αιτιατική	τους	άκρους	τις	άκρες	τα	άκρα
κλητική		άκροι		άκρες		άκρα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

άκρος < αρχαία ελληνική ἄκρος < ρίζα *ακ- (όπως και η ακμή, η αιχμή κ.λπ.)

άκρος, -α, -ο, η άκρα, το άκρο

(λόγιο) που βρίσκεται στην άκρη, στο τελευταίο τοπικά τμήμα ενός συνόλου
χειρουργική άκρας χειρός
που έχει μια ιδιότητα στον ανώτερο βαθμό, απόλυτος· χρησιμοποιείται σε λόγιες εκφράσεις
χαίρει άκρας υγείας

χαίρει άκρας εμπιστοσύνης

τηρείται άκρα μυστικότητα

άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει (Διονύσιος Σολωμός, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, σχεδίασμα Β')
που έχει ακραίες αντιλήψεις, που εντάσσεται στα άκρα του πολιτικού φάσματος
άκρα δεξιά, άκρα αριστερά

άκρος