ζενίθ

Νέα ελληνικά (el)

Διάγραμμα του ορίζοντα (horizon), αστρονομικού και πραγματικού, που δείχνει το ζενίθ (zenith) και το ναδίρ (nadir

Ετυμολογία

ζενίθ < λόγιο δάνειο από τη γαλλική zénith < ισπανικά cenit ή μεσαιωνική λατινική cenit < αραβική (samtu (a)r-raʾs, διαδρομή πάνω από το κεφάλι). Δείτε και το αζιμούθιο.

Προφορά

ΔΦΑ : /zeˈniθ/

Ουσιαστικό

ζενίθ ουδέτερο άκλιτο

1. (αστρονομία) το υψηλότερο σε σχέση με κάποιον παρατηρητή σημείο ενός ουράνιου σώματος
2. (μεταφορικά) απόγειο μιας πορείας

   ≈ συνώνυμα: απόγειο, αποκορύφωμα, ακμή, κολοφώνας, μεσουράνημα

   ※  Στο ναδίρ το διεθνές εμπόριο, στο ζενίθ οι φόβοι προστατευτισμού (Εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 21/4/2013)

Αντώνυμα

• ναδίρ

Συγγενικά

• ζενιθιακός
• ζενιθικός

Μεταφράσεις

    ζενίθ

αγγλικά : zenith (en) γαλλικά : zénith (fr)