κακός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κακός	κακή κακιά	κακό
γενική	κακού	κακής κακιάς	κακού
αιτιατική	κακό	κακή κακιά	κακό
κλητική	κακέ	κακή κακιά	κακό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κακοί	κακές	κακά
γενική	κακών	κακών	κακών
αιτιατική	κακούς	κακές	κακά
κλητική	κακοί	κακές	κακά

Ετυμολογία

κακός < αρχαία ελληνική κακός < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *kak- (κακός)

Επίθετο

κακός -ή -ό συγκριτικός: χειρότερος, υπερθετικός: χείριστος, κάκιστος

1. που δεν αναγνωρίζεται ως χρήσιμος, ωφέλιμος, που προκαλεί την αποδοκιμασία για το ήθος και την ποιότητά του.
2. που δεν έχει καλούς σκοπούς, που έχει πονηρές προθέσεις και κίνητρα

Αντώνυμα

• καλός

Σύνθετα

• κακοήθης
• κακάσχημος
• κακοντυμένος

  → δείτε τη λέξη κακο-

Κακομαθημένος

Συγγενικές λέξεις

• κακά
• κακώς
• του κάκου

Μεταφράσεις

    κακός

αγγλικά : bad (en), wrong (en), evil (en) γαλλικά : mauvais (fr), méchant (fr) παλαιά γαλλικά : put

εσπεράντο : malbona (eo) ισπανικά : mal (es) ολλανδικά : slecht (nl) πολωνικά : zły (pl), niedobry (pl)