χείρων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χείρων	τὸ	χεῖρον
γενική	τοῦ/τῆς	χείρονος	τοῦ	χείρονος
δοτική	τῷ/τῇ	χείρονῐ	τῷ	χείρονῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	χείρονᾰ - χείρω	τὸ	χεῖρον
κλητική ὦ!		χεῖρον		χεῖρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	χείρονες - χείρους	τὰ	χείρονᾰ - χείρω
γενική	τῶν	χειρόνων	τῶν	χειρόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	χείροσῐ(ν)	τοῖς	χείροσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	χείρονᾰς - χείρους	τὰ	χείρονᾰ - χείρω
κλητική ὦ!		χείρονες - χείρους		χείρονᾰ - χείρω
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	χείρονε	τὼ	χείρονε
γεν-δοτ	τοῖν	χειρόνοιν	τοῖν	χειρόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μείζων' όπως «μείζων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χείρων < σχετίζεται με τα χειρόω και χέρης

Επίθετο

χείρων, -ων, χεῖρον

1. συγκριτικός βαθμός του κακός, χειρότερος, ευτελέστερος, πιο φαύλος, κατώτερης αξίας, ποιότητας για αντικείμενα, γενικά υποδεέστερος σε κάτι

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 23 (Ψ. Ἆθλα ἐπὶ Πατρόκλῳ.), στίχ. 575

   “Ἀντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
   οἴχεται ἵππον ἄγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ἦσαν
   ἵπποι, αὐτὸς δὲ κρείσσων ἀρετῇ τε βίῃ τε.”

   «Μὲ ψέματα ὁ Μενέλαος ἐπῆρε τὴν φοράδα
   τοῦ Ἀντιλόχου, ἂν κι εἶχε αὐτὸς χειρότερους τοὺς ἵππους,
   ἀλλ’ εἶναι αὐτὸς ἀνώτερος πολὺ στὸ μεγαλεῖον».

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

2. σφοδρότερος, βαρύτερος, σοβαρότερος

   ⮡  χείρονος μοίρας, νόσου, τιμωρίας

Άλλες μορφές

• χερείων (επικός τύπος )
• χερειότερος (επικός τύπος )
• χειρότερος (επικός τύπος )

Αντώνυμα

• ἀμείνων

Δείτε επίσης

• χεῖρον (ουδέτερο ως ουσιαστικό και ως επίρρημα)