αὐτάρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αὐτάρ < → λείπει η ετυμολογία

Σύνδεσμος

αὐτάρ επικός τύπος  του ἄταρ

1. όμως, ωστόσο, επιπλέον
2. κατ' αντίθεση προς το μέν όμως, ωστόσο

   ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἔργα καὶ Ἡμέραι, 121 (121-123)

   αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τοῦτο γένος κατὰ γαῖα κάλυψεν, | τοὶ μὲν δαίμονές εἰσι Διὸς μεγάλου διὰ βουλὰς | ἐσθλοί, ἐπιχθόνιοι, φύλακες θνητῶν ἀνθρώπων,

   Όμως αφού το γένος τούτο το σκέπασε το χώμα, | γίνανε εκείνοι δαίμονες αγαθοί, με τη θέληση του Δία του μεγάλου, | πάνω στη γη φύλακες των θνητών ανθρώπων

   Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

3. (σε συνδυασμό με ἐπεί ή ἔπειτα) μετά
4. (σε διαδοχική εξιστόρηση) από την άλλη πλευρά, λοιπόν

Άλλες μορφές

• ἄταρ: όμως, ωστόσο
• αὖταρ: όμως, ωστόσο

Εκφράσεις

• αὐτάρ τοι: αλλά ωστόσο, εντούτοις

Πηγές

• αὐτάρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὐτάρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.