κακοήθης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	κακοήθης	το	κακόηθες
γενική	του/της	κακοήθους*	του	κακοήθους
αιτιατική	τον/την	κακοήθη	το	κακόηθες
κλητική		κακοήθη		κακόηθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κακοήθεις	τα	κακοήθη
γενική	των	κακοήθων	των	κακοήθων
αιτιατική	τους/τις	κακοήθεις	τα	κακοήθη
κλητική		κακοήθεις		κακοήθη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κακοήθης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κακοήθης. Συγχρονικά αναλύεται σε κακο- + -ήθης (ήθος)

• για τον όρο της ιατρικής < μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική malin

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.koˈi.θis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κο‐ή‐θης

ομόηχο: κακοήθεις

Επίθετο

κακοήθης, -ης, κακόηθες

1. (για άνθρωπο) που έχει κακή και ανήθικη σκέψη και συμπεριφορά
2. (για συμπεριφορά) που εκπορεύεται ή αφορά έναν τέτοιον άνθρωπο
3. (ιατρική) χαρακτηρισμός ασθένειας που εξελίσσεται άσχημα και ενίοτε θανατηφόρα

   ※  Συνολικά μπορούμε να πούμε ότι τα κακοήθη νεοπλάσματα είναι ουσιωδώς νοσήματα φθοράς και για τον λόγο αυτόν εμφανίζονται αυξανόμενα με την πρόοδο της ηλικίας. (@efsyn.gr)

   ※  Η ελληνίδα ερευνήτρια προσέθεσε ότι προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει το σολάριουμ και με το κακόηθες μελάνωμα, την πιο θανατηφόρο μορφή καρκίνου του δέρματος. (@tovima.gr)

Αντώνυμα

• καλοήθης

Συγγενικά

• κακοήθεια
• → δείτε τις λέξεις κακός και ήθος

Μεταφράσεις

    κακοήθης

αγγλικά : malignant (en) γαλλικά : malin (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	κᾰκοηθεσ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	κακοήθης	τὸ	κακόηθες
γενική	τοῦ/τῆς	κακοήθους	τοῦ	κακοήθους
δοτική	τῷ/τῇ	κακοήθει	τῷ	κακοήθει
αιτιατική	τὸν/τὴν	κακοήθη	τὸ	κακόηθες
κλητική ὦ!		κακόηθες		κακόηθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κακοήθεις	τὰ	κακοήθη
γενική	τῶν	κακοήθων	τῶν	κακοήθων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κακοήθεσῐ(ν)	τοῖς	κακοήθεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κακοήθεις	τὰ	κακοήθη
κλητική ὦ!		κακοήθεις		κακοήθη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κακοήθει	τὼ	κακοήθει
γεν-δοτ	τοῖν	κακοήθοιν	τοῖν	κακοήθοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κακοήθης < κακο- + -ήθης (ἦθος)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• κακοήθης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κακοήθης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.