καλοήθης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	καλοήθης	το	καλόηθες
γενική	του/της	καλοήθους*	του	καλοήθους
αιτιατική	τον/την	καλοήθη	το	καλόηθες
κλητική		καλοήθη		καλόηθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καλοήθεις	τα	καλοήθη
γενική	των	καλοήθων	των	καλοήθων
αιτιατική	τους/τις	καλοήθεις	τα	καλοήθη
κλητική		καλοήθεις		καλοήθη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλοήθης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καλοήθης (καλοπροαίρετο) κατά τη σημασία του αντίθετου κακοήθης. Μορφολογικά αναλύεται σε καλο- + -ήθης. (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική bénin)

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.loˈi.θis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λο‐ή‐θης

ομόηχο: καλοήθεις

Επίθετο

καλοήθης, -ης, καλόηθες

• (ιατρική) για νόσο που δεν έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία, συνήθως σε αντιδιαστολή με θανατηφόρα νόσο με επιφανειακά παρόμοια συμπτώματα

  ⮡  καλοήθης όγκος, καλοήθης παιδική επιληψία

Αντώνυμα

• κακοήθης

Συγγενικά

• καλοήθεια

→ και δείτε τις λέξεις καλός και ήθος

Μεταφράσεις

    καλοήθης

αγγλικά : benign (en) γαλλικά : bénin (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	κᾰλοηθεσ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	καλοήθης	τὸ	καλόηθες
γενική	τοῦ/τῆς	καλοήθους	τοῦ	καλοήθους
δοτική	τῷ/τῇ	καλοήθει	τῷ	καλοήθει
αιτιατική	τὸν/τὴν	καλοήθη	τὸ	καλόηθες
κλητική ὦ!		καλόηθες		καλόηθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	καλοήθεις	τὰ	καλοήθη
γενική	τῶν	καλοήθων	τῶν	καλοήθων
δοτική	τοῖς/ταῖς	καλοήθεσῐ(ν)	τοῖς	καλοήθεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	καλοήθεις	τὰ	καλοήθη
κλητική ὦ!		καλοήθεις		καλοήθη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	καλοήθει	τὼ	καλοήθει
γεν-δοτ	τοῖν	καλοήθοιν	τοῖν	καλοήθοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλοήθης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καλο- + -ήθης (ἦθος)

Επίθετο

καλοήθης, -ης, καλόηθες

• (ελληνιστική κοινή) καλοπροαίρετος, ενάρετος

  ≠ αντώνυμα: αρχαία ελληνικά κακοήθης

Συγγενικά

• καλοήθεια

→ και δείτε τις λέξεις καλός και ἦθος

Πηγές

• καλοήθης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.