ποίηση
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | ποίηση | οι | ποιήσεις |
| γενική | της | ποίησης & ποιήσεως* |
των | ποιήσεων |
| αιτιατική | την | ποίηση | τις | ποιήσεις |
| κλητική | ποίηση | ποιήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- ποίηση < αρχαία ελληνική ποίησις
ΠροφοράΕπεξεργασία
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
ποίηση θηλυκό
- (τέχνη) Μορφή τέχνης γραπτού λόγου, συνήθως μη κυριολεκτικού, που εμπεριέχει μεταφορές ή έμμεσα περικλείει και άλλα νοήματα (τίποτα από αυτά δεν είναι δεδομένο ότι ισχύει πάντοτε). Στην ποίηση συχνά ο λόγος είναι λυρικός ή ιδιάζων, χωρίς αυτό να ισχύει πάντοτε. Παλιότερα (πριν το 1912) καίριο στοιχείο της ποίησης ήταν η ομοιοκαταληξία και επίσης το συλλαβικό και επιτονικό μέτρο (οι διακυμάνσεις του τονισμού), όμως ακόμα συγγράφονται ποιήματα με προμοντερνιστικά χαρακτηριστικά.
- (παρωχημένο), (στενός ορισμός αρχαϊκού υποείδους) η λογοτεχνική γραφή σε μορφή στίχων που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο ρυθμό ή μέτρο, σε αντιδιαστολή προς το ρέον κείμενο ή άλλα είδη γραφής -π.χ. προς το πεζογράφημα
- Η ποίηση διαφέρει από τον πεζό λόγο
- το δημιούργημα του ποιητή, το ποίημα, το έργο του
- Γράφει ποίηση | η ποίηση του Σεφέρη
- η καλλιτεχνική, μαγική, ξεχωριστή, συναισθηματικά φορτισμένη διάσταση/πτυχή καταστάσεων, η ποιητικότητα
- η ποίηση του έρωτα | η ποίηση της θάλασσας
- η δημιουργία, η πραγμάτωση
- η ποίηση ενός νέου κόσμου, η ποίηση μιας καλύτερης κοινωνίας
- (μεταφορικά) οτιδήποτε πανέμορφο
Επεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
ποίηση