ρυθμός

Δείτε επίσης : ῥυθμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ρυθμός	οι	ρυθμοί
γενική	του	ρυθμού	των	ρυθμών
αιτιατική	τον	ρυθμό	τους	ρυθμούς
κλητική		ρυθμέ		ρυθμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ρυθμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ῥυθμός < ῥέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *srew- (ρέω)

ρυθμός αρσενικό

η ταχύτητα με την οποία κάτι αυξομειώνεται ή με την οποία το ένα γεγονός μιας ακολουθίας διαδέχεται το άλλο
⮡ ο ρυθμός της ζωής, ο ρυθμός των αλλαγών

※ Mε αμείωτο ρυθμό συνεχίστηκε και τον Ιούνιο η μείωση των χορηγήσεων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, με αποτέλεσμα η αγορά να έχει στεγνώσει από ρευστότητα. (εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 25/7/2014)
(μουσική) το τέμπο ή το μέτρο· η ταχύτητα ενός κομματιού ή ο συγκεκριμένος τρόπος με τον οποίο οι νότες τονίζονται και σχηματίζουν μουσικές ενότητες ίσης διάρκειας
⮡ σε ρυθμό 4/4, ζωηρός ρυθμός
(αρχιτεκτονική) μια τεχνοτροπία χαρακτηριστική μιας εποχής, ενός τόπου ή ενός λαού
⮡ Δωρικός ρυθμός, Βυζαντινός ρυθμός

αρχιτεκτονική:

πληροφορική:

ρυθμός

μουσική

αρχιτεκτονική