ῥυθμός

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ῥυθμός < αρχαία ελληνική ῥυθμός < ῥέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *srew- (ρέω)

Ουσιαστικό

ῥυθμός

• πολυτονική γραφή του ρυθμός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ῥυθμός	οἱ	ῥυθμοί
γενική	τοῦ	ῥυθμοῦ	τῶν	ῥυθμῶν
δοτική	τῷ	ῥυθμῷ	τοῖς	ῥυθμοῖς
αιτιατική	τὸν	ῥυθμόν	τοὺς	ῥυθμούς
κλητική ὦ!		ῥυθμέ		ῥυθμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥυθμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ῥυθμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥυθμός < ῥέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *srew- (ρέω)

Ουσιαστικό

ῥυθμός αρσενικό

1. ο ρυθμός, κάθε κίνηση που επαναλαμβάνεται

   ※  πᾶς ῥυθμός ὡρισμένῃ μετρεῖται κινήσει (Αριστοτέλης)

   θάττονα ῥυθμὸν ἐπάγειν (:πιο γρήγορα)

2. το μέτρο, η μετρημένη κίνηση ή χρόνος, στον ήχο (μουσική) ή αλλού, η τάξη, σειρά

   ※  τῇ δὴ τῆς κινήσεως τάξει ῥυθμὸς ὄνομα εἴη, τῇ δὲ αὖ τῆς φωνῆς, τοῦ τε ὀξέος ἅμα καὶ βαρέος συγκεραννυμένων, ἁρμονία ὄνομα προσαγορεύοιτο (Πλάτωνας)

3. ο φυσιολογικός ρυθμός, η κανονική επανάληψη

   ἐν τῷ ῥυθμῷ ἀναπνεῖν

4. διάθεση, τάση, ίσως και μοίρα, τρόπος ενέργειας, διευθέτησης

   οἷος ῥυσμὸς ἀνθρώπους ἔχει

   ὅσοι χθονίους ἔχουσι ῥυσμοὺς καὶ χαλεπούς

5. σχήμα, είδος, στιλ

   ※  μετὰ δὲ χρόνου προβαίνοντος ἅμα τῇ φωνῇ μετέβαλλον καὶ τὸν ῥυθμὸν τῶν γραμμάτων (Ηρόδοτος, για το φοινικικό και ελληνικό αλφάβητο)

   κεγχροειδὲς τῷ ῥυθμῷ

   τῷ ῥυθμῷ σπογγῶδες

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ῥυσμός

Συγγενικά

• ῥυθμίζω
• ῥυθμικός
• ῥύμη
• ῥεῦμα
• ῥυάς
• ῥοή
• ῥύαξ
• ῥῦσις

Πηγές

• ῥυθμός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥυθμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.