ῥῦσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ῥῦσῐς	αἱ	ῥύσεις
γενική	τῆς	ῥύσεως	τῶν	ῥύσεων
δοτική	τῇ	ῥύσει	ταῖς	ῥύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ῥῦσῐν	τὰς	ῥύσεις
κλητική ὦ!		ῥῦσῐ		ῥύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥύσει
γεν-δοτ	τοῖν		ῥυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥῦσις < ῥύομαι ή ἐρύω (και τα δύο εμπεριέχουν την έννοια του λυτρώνω) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ῥῦσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) σωτηρία, απελευθέρωση (για την απελευθέρωση που φέρνει ο θάνατος ή για τη λύτρωση από τον καθαρμό της ψυχής εν ζωή)

Σημειώσεις

• η ῥῦσις (απελευθέρωση) από το ἐρύω ή το ῥύομαι θεωρήθηκε ότι είχε το ύψιλον μακρό και έφερε περισπωμένη
• η νεοελληνική ρύση (ροή) < ῥύσις < από το ῥέω θεωρήθηκε ότι είχε το ύψιλον βραχύ και οξυνόταν

Πηγές

• ῥῦσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.