δούλος

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δούλος	οι	δούλοι
γενική	του	δούλου	των	δούλων
αιτιατική	τον	δούλο	τους	δούλους
κλητική		δούλε		δούλοι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δούλος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δοῦλος < χαναανική *dōʾēlu (υπηρέτης, ακόλουθος) Συγγενής η μυκηναϊκή 𐀈𐀁𐀫 (do-e-or).

δούλος αρσενικό (θηλυκό: δούλα ή δούλη)

αυτός που έχει χάσει την ελευθερία και πολλά από τα δικαιώματα και βρίσκεται στην ιδιοκτησία κάποιου
(μεταφορικά) που εξαρτάται από κάποιον ή κάτι

δούλος