ιδιοκτησία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ιδιοκτησία	οι	ιδιοκτησίες
γενική	της	ιδιοκτησίας	των	ιδιοκτησιών
αιτιατική	την	ιδιοκτησία	τις	ιδιοκτησίες
κλητική		ιδιοκτησία		ιδιοκτησίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδιοκτησία (μαρτυρείται από το 1832)< (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἰδιοκτησία < αρχαία ελληνική ἰδιόκτητος (μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική Eigenbesitz). Μορφολογικά αναλύεται σε ιδιο- + -κτησία

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ði.o.ktiˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐δι‐ο‐κτη‐σί‐α

Ουσιαστικό

ιδιοκτησία θηλυκό

1. οτιδήποτε κατέχει κάποιος, ιδίως ακίνητα ή αντικείμενα μεγάλης αξίας
2. η κατοχή ενός αντικειμένου από τον ιδιοκτήτη του

Συνώνυμα

• κτήμα

Συγγενικά

• ιδιοκτήτης
• ιδιόκτητος
• ιδιοκτησιακός

Σύνθετα

• συνιδιοκτησία

Μεταφράσεις

    ιδιοκτησία

αγγλικά : property (en), possession (en) γαλλικά : propriété (fr) γερμανικά : Eigentum (de) πολωνικά : własność (pl)