δούλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δούλα	οι	δούλες
γενική	της	δούλας		—
αιτιατική	τη	δούλα	τις	δούλες
κλητική		δούλα		δούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δούλα < θηλυκό του δούλος

Ουσιαστικό

δούλα θηλυκό

1. γυναίκα με την ιδιότητα του δούλου, σκλάβα
2. (παρωχημένο λαϊκότροπο) η υπηρέτρια

   ※  Πήγαμε στο αρχοντικό του Βερνάρδου· μας έστρωσαν οι δούλες τραπέζι. (Νίκος Καζαντζάκης, Ο φτωχούλης του Θεού, 1954 [μυθιστόρημα])

   → δείτε τη λέξη δουλικό

Εκφράσεις

• η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά: η άξια νοικοκυρά, ενώ είναι κυρά στο σπίτι της, δουλεύει πολύ σκληρά (σαν να ήταν δούλα) για να διατηρεί το νοικοκυριό της σε άριστη κατάσταση

Μεταφράσεις

    δούλα

γαλλικά : esclave (fr), servante (fr)