υποδουλωτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υποδουλωτής	οι	υποδουλωτές
γενική	του	υποδουλωτή	των	υποδουλωτών
αιτιατική	τον	υποδουλωτή	τους	υποδουλωτές
κλητική		υποδουλωτή		υποδουλωτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποδουλωτής < υποδουλώ(νω) + -τής

Ουσιαστικό

υποδουλωτής αρσενικό

• (σπάνιο) αυτός που υποδουλώνει

Μεταφράσεις

    υποδουλωτής