χριστιανός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χριστιανός	οι	χριστιανοί
γενική	του	χριστιανού	των	χριστιανών
αιτιατική	τον	χριστιανό	τους	χριστιανούς
κλητική		χριστιανέ		χριστιανοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χριστιανός < ελληνιστική κοινή χριστιανός < ελληνιστική κοινή χριστιανός Χριστός < αρχαία ελληνική χριστός < χρίω [(σημασιολογικό δάνειο) αραμαϊκή משיחא (mʃiħɑ: μεσσίας)]

Προφορά

ΔΦΑ : /xɾi.sti.a.ˈnɔs/ και /xɾi.stça.ˈnɔs/

Ουσιαστικό

χριστιανός αρσενικό (θηλυκό: χριστιανή)

1. ο πιστός μιας από τις χριστιανικές εκκλησίες

   Υπώνυμα: ορθόδοξος, καθολικός, διαμαρτυρόμενος

2. που εφαρμόζει τη διδασκαλία του Χριστού
3. (συνεκδοχικά) ο άνθρωπος

   Τι λες/θέλεις/κάνεις (εκεί), χριστιανέ μου!;

   Τι να κάνει άραγε αυτός ο χριστιανός;

Συγγενικές λέξεις

• χριστιανικός
• χριστιανισμός
• χριστιανοσύνη
• → δείτε τις λέξεις Χριστός και χρίω

Μεταφράσεις

    χριστιανός

αγγλικά : Christian (en) γαλλικά : chrétien (fr) ισπανικά : cristiano (es)

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	χριστιανός	η	χριστιανή	το	χριστιανό
γενική	του	χριστιανού	της	χριστιανής	του	χριστιανού
αιτιατική	τον	χριστιανό	τη	χριστιανή	το	χριστιανό
κλητική		χριστιανέ		χριστιανή		χριστιανό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	χριστιανοί	οι	χριστιανές	τα	χριστιανά
γενική	των	χριστιανών	των	χριστιανών	των	χριστιανών
αιτιατική	τους	χριστιανούς	τις	χριστιανές	τα	χριστιανά
κλητική		χριστιανοί		χριστιανές		χριστιανά
όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

χριστιανός, χριστιανή, χριστιανό

• ο χριστιανικός

  χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά

Αναφορές

• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία.