ισχυρός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ισχυρός	ισχυρή	ισχυρό
γενική	ισχυρού	ισχυρής	ισχυρού
αιτιατική	ισχυρό	ισχυρή	ισχυρό
κλητική	ισχυρέ	ισχυρή	ισχυρό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ισχυροί	ισχυρές	ισχυρά
γενική	ισχυρών	ισχυρών	ισχυρών
αιτιατική	ισχυρούς	ισχυρές	ισχυρά
κλητική	ισχυροί	ισχυρές	ισχυρά

Ετυμολογία

ισχυρός < αρχαία ελληνική ἰσχυρός < ἰσχύς

Επίθετο

ισχυρός, -ή, -ο

1. που έχει δύναμη, ισχύ (σωματική, ψυχική, νομική κ.ά.)
2. που βρίσκεται σε θέση ισχύος
3. που δεν υποχωρεί

   ≈ συνώνυμα: ανυποχώρητος, ανένδοτος

4. που δύσκολα αμφισβητείται, κλονίζεται ή αντικρούεται

   ≈ συνώνυμα: αναμφισβήτητος, αναντίλεκτος

5. που έχει μεγάλη ένταση

   ≈ συνώνυμα: έντονος, σφοδρός

6. αποτελεσματικός, δραστικός
7. (γραμματική) ο γραμματικός τύπος που αποτελεί την πλήρη μορφή

   Ο τύπος «εμάς» είναι ο ισχυρός τύπος της προσωπικής αντωνυμίας ενώ ο τύπος «μας» ο αδύνατος.

   ≠ αντώνυμα: αδύνατος

Συνώνυμα

• ανθεκτικός
• δυνατός
• κραταιός
• σθεναρός

Αντώνυμα

• αδύναμος
• ανίσχυρος
• ασθενικός

Συγγενικές λέξεις

• ισχυρότερος
• ανίσχυρα
• ανίσχυρος
• ισχυρά
• ισχυρογνώμονας
• ισχυρογνωμοσύνη
• ισχυρογνώμων
• ισχυροποίηση
• ισχυροποιώ
• ισχυρώς
• πανίσχυρος
• → δείτε τη λέξη ισχύς

Πολυλεκτικοί όροι

• ισχυρό φύλο: το φύλο που επιβάλλεται στο άλλο (κάποιοι ισχυρίζονται πως είναι το ανδρικό, άλλοι επιμένουν πως πρόκειται για το γυναικείο!)

Εκφράσεις

• το δίκαιο του ισχυροτέρου: όταν, κατά παράβαση των γραπτών ή ηθικών αρχών δικαίου, επιβάλλεται αυτό που θεωρεί δίκαιο ο στρατιωτικά, αριθμητικά ή σωματικά δυνατότερος

Μεταφράσεις

    ισχυρός

αγγλικά : powerful (en), strong (en), mighty (en), forcible (en) γαλλικά : puissant (fr) ισπανικά : poderoso (es)