φύση

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φύση	οι	φύσεις
γενική	της	φύσης & φύσεως	των	φύσεων
αιτιατική	τη	φύση	τις	φύσεις
κλητική		φύση		φύσεις
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία Επεξεργασία

φύση < αρχαία ελληνική φύσις < φύω - φύομαι (φυτρώνω, βλασταίνω)

ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

φύση θηλυκό

ο φυσικός κόσμος, η πλάση, καθετί ανόργανο και οργανικό -συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου- που υπάρχει και μεταβάλλεται ανεξάρτητα από τη βούληση του ανθρώπου.
Η αστροφυσική, η γεωλογία, η ωκεανολογία, η μετεωρολογία, η χημεία, η πυρηνική φυσική, ανατομία, η ιατρική, η γεωπονία και η οικολογία είναι μερικές από τις επιστήμες που μελετούν τη φύση, γι' αυτό ονομάζονται φυσικές επιστήμες.
μέρος της επιφάνειας του πλανήτη Γη όπου δεν έχει παρέμβει ή εγκατασταθεί ο άνθρωπος
άγρια φύση, η ομορφιά της φύσης

η ορειβασία είναι ένας καλός τρόπος να βρεθεί κανείς κοντά στη φύση
το ποιόν, η φτιασιά, ο βαθύτερος και ιδιαίτερος χαρακτήρας ενός ανθρώπου ή πράγματος
η θνητή φύση του ανθρώπου

η παροδική φύση ενός φαινομένου

ο τάδε έχει καλλιτεχνική φύση, ο δείνα είναι φύσει αθυρόστομος και βωμολόχος

συζητήθηκαν θέματα νομικής φύσεως
(ευφημισμός) τα γεννητικά όργανα

Συγγενικές λέξειςΕπεξεργασία

ΣύνθεταΕπεξεργασία

Πολυλεκτικοί όροιΕπεξεργασία

νεκρή φύση: όρος των καλών τεχνών για αναπαραστάσεις άψυχων αντικειμένων (π.χ. λουλουδιών, φρούτων κ.ά.)
παρά φύση / παρά φύσιν: αντίθετα με αυτό που είναι σύμφωνο με τη φύση· λέγεται συχνά για την πρωκτική συνουσία
- παρά φύση έδρα: τεχνητή έξοδος του εντέρου