φύση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φύση	οι	φύσεις
γενική	της	φύσης & φύσεως*	των	φύσεων
αιτιατική	τη	φύση	τις	φύσεις
κλητική		φύση		φύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φύση < αρχαία ελληνική φύσις < φύω - φύομαι (φυτρώνω, βλασταίνω)

(χαρακτήρας ανθρώπου) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική nature

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φύ‐ση

Ουσιαστικό

φύση θηλυκό

1. ο φυσικός κόσμος, η πλάση, καθετί ανόργανο και οργανικό -συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου- που υπάρχει και μεταβάλλεται ανεξάρτητα από τη βούληση του ανθρώπου.

   ↪ Η αστροφυσική, η γεωλογία, η ωκεανολογία, η μετεωρολογία, η χημεία, η πυρηνική φυσική, ανατομία, η ιατρική, η γεωπονία και η οικολογία είναι μερικές από τις επιστήμες που μελετούν τη φύση, γι' αυτό ονομάζονται φυσικές επιστήμες.

2. μέρος της επιφάνειας του πλανήτη Γη όπου δεν έχει παρέμβει ή εγκατασταθεί ο άνθρωπος

   ↪ άγρια φύση, η ομορφιά της φύσης

   ↪ η ορειβασία είναι ένας καλός τρόπος να βρεθεί κανείς κοντά στη φύση

3. το ποιόν, η φτιασιά, ο βαθύτερος και ιδιαίτερος χαρακτήρας ενός ανθρώπου ή πράγματος

   ↪ η θνητή φύση του ανθρώπου

   ↪ η παροδική φύση ενός φαινομένου

   ↪ ο τάδε έχει καλλιτεχνική φύση, ο δείνα είναι φύσει αθυρόστομος και βωμολόχος

   ↪ συζητήθηκαν θέματα νομικής φύσεως

4. (ευφημισμός) τα γεννητικά όργανα

Συγγενικές λέξεις

• φύομαι, φυτό, φυτολογία, φυτώριο, φύτρο
• φυσικός

Σύνθετα

• σύμφυση, σύμφυτος
• έμφυτος
• ορμέμφυτος, το ορμέμφυτο
• επιπεφυκώς, επιπεφυκίτιδα
• κατάφυτος
• φυσιολογικός
• φυσιατρική, φυσίατρος
• φυσιογνωμία, φυσιογνωμιστής
• φυσιοθεραπεία, φυσιοθεραπευτής / φυσιοθεραπεύτρια
• φυσιολατρία,φυσιολάτρης, φυσιολατρικός
• φυσιοδίφης
• φυσιολογία

Πολυλεκτικοί όροι

• νεκρή φύση: όρος των καλών τεχνών για αναπαραστάσεις άψυχων αντικειμένων (π.χ. λουλουδιών, φρούτων κ.ά.)
• παρά φύση / παρά φύσιν: αντίθετα με αυτό που είναι σύμφωνο με τη φύση· λέγεται συχνά για την πρωκτική συνουσία
  • παρά φύση έδρα: τεχνητή έξοδος του εντέρου

Μεταφράσεις

    φύση

αγγλικά : nature (en) βουλγαρικά : природа (bg) (priroda) αραγονικά : natura (an) (1-4) αστουριανά : natura (ast) (1-4) αφρικάανς : natuur (af) (1-4) βιετναμικά : khoa học, (σπάνια) khoa-học (自然) γαλικιανά : natura (gl) (1-4) γαλλικά : nature (fr) (1-4) γερμανικά : Natur (de) (1-4) δανικά : natur (da) (1-4) εβραϊκά : עולם הטבע (he) εσπεράντο : naturo (eo) (1-4) εσθονικά : loodus (et) ιαπωνικά : 自然 (ja) ίντο : naturo (io) (1-4) ινδονησιακά : ilmu (id) ιντερλίνγκουα : natura (ia) ιντερλίνγκουε : natura (ie) ισπανικά : naturaleza (es) (1-4) ιταλικά : natura (it) (1-4)

καταλανικά : natura (ca) (1-4) κινεζικά : 自然 (zh) Καντωνέζικα Ταϊβανέζικα: chū-jiân (自然) κορεατικά : 자연 (ko) (cha-an or chaan) λατινικά : natura (la) (1-4) λιθουανικά : gamta (lt) λευκορωσικά : прырода (be) (pri'roda) (1-4) κάτω σαξονικά : natuur (nds) (1-4) μπενγκάλι : প্রকৃতি (bn) νορβηγικά : natur (no) (1-4) ολλανδικά : natuur (nl) (1-4) Οσσετικά: ærdz (æрдз) πολωνικά : natura (pl) (1-4) πορτογαλικά : natureza (pt) (1-4) ρωσικά : природа (ru) (priroda) (1-4) σερβικά : природне (sr) (prirodne) σλοβενικά : narava (sl) σουνδανικά : élmu (su) σουηδικά : natur (sv) φινλανδικά : luonne (fi) (1), luonto (fi) (2,3)