φύσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φῠσι- φῠσε-
ονομαστική	ἡ	φύσῐς	αἱ	φύσεις
γενική	τῆς	φύσεως & φύσεος(ποιητικό)	τῶν	φύσεων
δοτική	τῇ	φύσει	ταῖς	φύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φύσῐν	τὰς	φύσεις
κλητική ὦ!		φύσῐ		φύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φύσει
γεν-δοτ	τοῖν		φυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φύσις < *φυ- (όπως και στο φύω) + -τις (> -σις) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  . Συγγενή στην οικογένεια «φύω»: φυλή, φῦλον, φῦμα, φυτόν,

Ουσιαστικό

φύσις [ῠ] θηλυκό

1. φυσική κατάσταση, φυσική μορφή
2. ανάστημα, μορφή

   ≈ συνώνυμα: φυή

3. φυσική κλίση ή χαρακτήρας
4. προέλευση, καταγωγή
5. γέννηση
6. (περιληπτικό) όλα τα πλάσματα

Άλλες μορφές

• φύσιος (ιωνικός τύπος )

Εκφράσεις

• ἐκ φύσεως
• κατὰ φύσιν
• παρὰ φύσιν

Παράγωγα

θέμα με φυσ-

• φύσει
• φυσιο-, φυσι- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα φυσιο- στο Βικιλεξικό
• φυσικο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα φυσικο- στο Βικιλεξικό
• φυσικός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φύω

Δείτε επίσης

• νεκρά φύσις (καθαρεύουσα)

Πηγές

• φύσις - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• φύσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φύσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.