ποιόν

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	το	ποιόν
γενική	του	ποιού
αιτιατική	το	ποιόν
κλητική		ποιόν
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποιόν < αρχαία ελληνική ποιόν, ουδέτερο του ποιός < ποῖος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷos

Προφορά

ΔΦΑ : /piˈon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ποι‐όν

Ουσιαστικό

ποιόν ουδέτερο

1. οι ιδιότητες και τα ποιοτικά γνωρίσματα ενός πράγματος, η ποιότητα ενός πράγματος

   ⮡  το ποιόν της κοινωνικής περίθαλψης στη χώρα μας επιδέχεται βελτίωση

   ≈ συνώνυμα: στάθμη, επίπεδο

2. οι ιδιότητες και τα γνωρίσματα του χαρακτήρα ενός ανθρώπου, κυρίως από ηθική άποψη

   ⮡  το ποιόν του είναι αμφιλεγόμενο, είναι ύποπτο και δεν πρέπει να τον εμπιστεύσαι

3. (ειδικότερα) οι ιδιότητες και τα ποιοτικά γνωρίσματα ενός πράγματος (στις τέχνες και στις επιστήμες)

   ⮡  το ποιόν μίας φωνής αναφέρεται στη δύναμη, τον τόνο, τη χροιά της

4. (γραμματική) → δείτε ποιόν ενέργειας (εξακολουθητικό, συνοτπικό και συντελεσμένο)

Μεταφράσεις

    ποιόν