ηθικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ηθικός	ηθική	ηθικό
γενική	ηθικού	ηθικής	ηθικού
αιτιατική	ηθικό	ηθική	ηθικό
κλητική	ηθικέ	ηθική	ηθικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ηθικοί	ηθικές	ηθικά
γενική	ηθικών	ηθικών	ηθικών
αιτιατική	ηθικούς	ηθικές	ηθικά
κλητική	ηθικοί	ηθικές	ηθικά

Ετυμολογία

ηθικός < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ἠθικός (που αναφέρεται στα ήθη, τον χαρακτήρα) & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική moral

για τη φιλοσοφία < μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική moral

Προφορά

ΔΦΑ : /i.θiˈkɔs/

συλλαβισμός : η‐θι‐κός

Επίθετο

ηθικός

1. σχετικός με την ηθική· αυτός που σχετίζεται με εγκρατή, λειτουργική, κοινωνικά αποδεκτή κι ενίοτε αξιέπαινη συμπεριφορά
2. (σπάνιο, λόγιο) ο ηθολογικός· σχετικός με το ήθος (είτε ως συμπεριφορά είτε ως ηθική)
3. (φιλοσοφία) που μελετά το καλό και το κακό

Αντώνυμα

• ανήθικος

Εκφράσεις

• ηθικό ανάστημα
• ηθικό δίδαγμα

Πολυλεκτικοί όροι

• ηθική βλάβη (νομικά)
• ηθικός αυτουργός (νομικά)

Συγγενικές λέξεις

• ηθική
• ηθικο-
• ηθικότητα

→ και δείτε τη λέξη ήθος

Μεταφράσεις

    ηθικός

γαλλικά : moral (fr)