στενός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	στενός	στενή	στενό
γενική	στενού	στενής	στενού
αιτιατική	στενό	στενή	στενό
κλητική	στενέ	στενή	στενό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	στενοί	στενές	στενά
γενική	στενών	στενών	στενών
αιτιατική	στενούς	στενές	στενά
κλητική	στενοί	στενές	στενά

Ετυμολογία

στενός < αρχαία ελληνική στενός

Προφορά

ΔΦΑ : /stɛ.ˈnɔs/

Επίθετο

στενός

1. που έχει μικρό πλάτος
2. (μεταφορικά) περιορισμένος

   στενοί ορίζοντες, με τη στενή έννοια

3. κοντινός

   στενοί φίλοι

Συγγενικές λέξεις

• στενότητα
• στενεύω

Μεταφράσεις

    στενός

αγγλικά : narrow (en), tight (en), close (en) γαλλικά : étroit (fr) ισπανικά : 1. estrecho (es); 2. estrecho (es); 3. estrecho (es), cercano (es)

πολωνικά : 1. wąski (pl); 2. wąski (pl); 3. bliski (pl) ρουμανικά : îngust (ro)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

στενός < ομόρριζο με στείνω και στεῖνος, παραθετικά: στενότερος, στενότατος

Επίθετο

στενός, ή, όν και ιωνικός τύπος στεινός

1. ό,τι και στη νεοελληνική, στενός, συγκεκλεισμένος, περιορισμένος
2. λιγοστός
3. λεπτός αδύνατος
4. δύσκολος
5. τά στενά' : στενή δίοδος, πέρασμα

Συγγενικές λέξεις

• στενότης και στεινότης,-τητος
• στενόω και στεινόω
• στενυγρός,ή,όν
• πιθανόν και τα
• στένω
• στενάζω
• στόνος

Σύνθετα

• στενολέσχης
• στενολεσχέω
• στενόπορθμος,-ον
• στενόπορος,-ον
• στενοπορία
• στενόστομος,-ον
• στενόχωρος,-ον
• στενοχωρέω
• στενοχωρία
• στενωπός,-όν και ιωνικός τύπος στεινωπός,-όν