τραγανός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τραγανός	η	τραγανή	το	τραγανό
γενική	του	τραγανού	της	τραγανής	του	τραγανού
αιτιατική	τον	τραγανό	την	τραγανή	το	τραγανό
κλητική		τραγανέ		τραγανή		τραγανό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τραγανοί	οι	τραγανές	τα	τραγανά
γενική	των	τραγανών	των	τραγανών	των	τραγανών
αιτιατική	τους	τραγανούς	τις	τραγανές	τα	τραγανά
κλητική		τραγανοί		τραγανές		τραγανά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τραγανός < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή τραγανός

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾa.ɣaˈnos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρα‐γα‐νός

Επίθετο

τραγανός, -ή, -ό

1. που έχει ξεροψηθεί κι, όταν το το μασάς, τρίζει

   ※  Το ταψί έχει βγει από το φούρνο και περιμένει αχνιστό στο φορμάικα τραπέζι. Η κρεμώδης σάρκα του τρεμουλιάζει κάτω από το τραγανό φύλλο. Όμως δεν πρέπει να το αγγίξει κανείς. Ποιός κανείς; Ο μόνος κανείς εδώ είναι ο Τ. κι απαγορεύεται να φάει το γαλακτομπούρεκο. Πρέπει πρώτα να κρυώσει για να το κόψει η γυναίκα μ'ένα παλιό κουζινομάχαιρο. (Revue le courage n°2, Les salauds, εκδ. Grasset, 2016)

2. κρουστός, σκληρός (στην υφή) (π.χ. για φρούτα: κεράσια κ.λπ.
3. (ουσιαστικοποιημένο) τραγανό: χόνδρος (στο αφτί, τη μύτη κ.α.)

Συγγενικά

• τραγάνα
• τραγανερός
• τραγανίδι
• τραγανίζω
• τραγάνισμα
• τραγανιστός
• τραγανό
• τραγανότητα
• τραγανοχείλα
• τραγανόχειλος

Δείτε επίσης

• ατραγάνα

Μεταφράσεις

    τραγανός

αγγλικά : crispy (en), crunchy (en), cartilaginous (en) γαλλικά : croustillant (fr), croquant (fr) γερμανικά : knusprig (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τραγανός < θέμα τραγ- (όπως στο τρώγω, απαρέμφατο αορίστου β τραγεῖν) + -ανός

Ουσιαστικό

τραγανός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) συνώνυμο του τράγος: χόνδρος

  ※  <χόνδρος>· τραγανός. οὗτος ὁ ἅλιξ. ἢ παχύς, ἢ μωρός ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Χ

Επίθετο

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	τρᾰγᾰνο-
ονομαστική	ὁ	τραγανός	ἡ	τραγανή	τὸ	τραγανόν
γενική	τοῦ	τραγανοῦ	τῆς	τραγανῆς	τοῦ	τραγανοῦ
δοτική	τῷ	τραγανῷ	τῇ	τραγανῇ	τῷ	τραγανῷ
αιτιατική	τὸν	τραγανόν	τὴν	τραγανήν	τὸ	τραγανόν
κλητική ὦ!		τραγανέ		τραγανή		τραγανόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	τραγανοί	αἱ	τραγαναί	τὰ	τραγανᾰ́
γενική	τῶν	τραγανῶν	τῶν	τραγανῶν	τῶν	τραγανῶν
δοτική	τοῖς	τραγανοῖς	ταῖς	τραγαναῖς	τοῖς	τραγανοῖς
αιτιατική	τοὺς	τραγανούς	τὰς	τραγανᾱ́ς	τὰ	τραγανᾰ́
κλητική ὦ!		τραγανοί		τραγαναί		τραγανᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	τραγανώ	τὼ	τραγανᾱ́	τὼ	τραγανώ
γεν-δοτ	τοῖν	τραγανοῖν	τοῖν	τραγαναῖν	τοῖν	τραγανοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

τραγανός, -ή, -όν (ελληνιστική κοινή)

1. φαγώσιμος, εδώδιμος
2. που έχει χόνδρους, τραγανός

Παράγωγα

• τράγανον (του αυτιού)

Πηγές

• τραγανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.