ατμόσφαιρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ατμόσφαιρα	οι	ατμόσφαιρες
γενική	της	ατμόσφαιρας	των	ατμοσφαιρών
αιτιατική	την	ατμόσφαιρα	τις	ατμόσφαιρες
κλητική		ατμόσφαιρα		ατμόσφαιρες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Το φεγγάρι πίσω από την **ατμόσφαιρα** της γης.

Ετυμολογία

ατμόσφαιρα < ατμό- + σφαίρα, λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική atmosphère < αρχαία ελληνική ἀτμός + σφαῖρα^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈtmo.sfe.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐τμό‐σφαι‐ρα

Ουσιαστικό

ατμόσφαιρα θηλυκό

(μόνο στον ενικό)
1. μετεωρολογία) η μάζα αερίων που βρίσκεται γύρω από ένα πλανήτη ή δορυφόρο.
  ⮡ Στη Γη, η ατμόσφαιρα είναι απαραίτητη για την επιβίωση των οργανισμών και διακρίνεται σε τροπόσφαιρα, στρατόσφαιρα, μεσόσφαιρα, θερμόσφαιρα ή ιονόσφαιρα και εξώσφαιρα.
  
  ⮡ η ρύπανση της ατμόσφαιρας είναι ζήτημα που αφορά όλους μας
2. η μάζα αερίων που καλύπτει μια περιοχή
  ⮡ η ατμόσφαιρα των μεγαλουπόλεων
3. οι μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν σε μια περιοχή
  ⮡ η ατμόσφαιρα αύριο θα είναι διαυγής
4. ο αέρας σε ένα συγκεκριμένο χώρο
  ⮡ άνοιξε το παράθυρο να ανανεωθεί η ατμόσφαιρα
5. (μεταφορικά) η συναισθηματική ή ψυχολογική διάθεση που κυριαρχεί σε ένα χώρο
  ⮡ με τα πρώτα χαμόγελα η ατμόσφαιρα έγινε λιγότερο αμήχανη
(αστρονομία) το αεριώδες περίβλημα των ουράνιων σωμάτων
(φυσική) μονάδα μέτρησης της πίεσης που ασκούν ατμοί ή αέρια
⮡ πίεση 2 ατμοσφαιρών