κόνδυλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόνδυλος	οι	κόνδυλοι
γενική	του	κονδύλου & κόνδυλου	των	κονδύλων
αιτιατική	τον	κόνδυλο	τους	κονδύλους & κόνδυλους
κλητική		κόνδυλε		κόνδυλοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόνδυλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κόνδυλος < κονδός < κοντός < κεντέω < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ḱent- σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική tubercule

Ουσιαστικό

κόνδυλος αρσενικό

1. (ανατομία) προεξοχή οστού με κυλινδρικό σχήμα, η οποία ως μέρος μιας άρθρωσης, περιορίζει τις κινήσεις του οστού εντός ορισμένων ορίων
2. (βοτανική) υπόγειος βλαστός με αποταμιευτικό ρόλο

   ↪ Στις περισσότερες περιπτώσεις το άμυλο είναι η κύρια αποταμιευτική ουσία του κονδύλου. Η πατάτα είναι αμυλούχος κόνδυλος.

3. (γεωλογία) στρογγυλεμένος ακανόνιστος όγκος ορυκτών ουσιών, με σύσταση τελείως διαφορετική από τα πετρώματα που τις περικλείουν

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις κοντύλι και κοντός

Μεταφράσεις

    προεξοχή

    υπόγειος βλαστός

αγγλικά : tuber (en) γαλλικά : tubercule (fr)

    γεωλογία - αλλοβήσσαλο