όριο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	όριο	τα	όρια
γενική	του	ορίου	των	ορίων
αιτιατική	το	όριο	τα	όρια
κλητική		όριο		όρια
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

όριο < αρχαία ελληνική ὅριον, υποκοριστικό του ὅρος < πρωτοελληνική *wórwos < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *werw-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔ.ɾi.ɔ/

Ουσιαστικό

όριο ουδέτερο

1. σύνορο
2. (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) το σημείο που βρίσκεται στην άκρη ή σε κάποιον ακρότατο τόπο
3. (μεταφορικά) ό,τι διαχωρίζει πράγματα, καταστάσεις, χρονικές περιόδους κ.λπ. ή βρίσκεται ανάμεσά τους

Συγγενικές λέξεις

• οριακά
• οριακός
• οριοθέτηση
• οριοθετώ

Μεταφράσεις

    όριο

αγγλικά : limit (en), boundary (en) γαλλικά : limite (fr), bord (fr), frontière (fr), horizon (fr), borne (fr)

πολωνικά : granica (pl), limit (pl)