υποκοριστικό

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	υποκοριστικό	τα	υποκοριστικά
γενική	του	υποκοριστικού	των	υποκοριστικών
αιτιατική	το	υποκοριστικό	τα	υποκοριστικά
κλητική		υποκοριστικό		υποκοριστικά
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποκοριστικό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου υποκοριστικός < υποκορισμός

Ουσιαστικό

υποκοριστικό ουδέτερο

• παράγωγο ουσιαστικό που δηλώνει ό,τι και το πρωτότυπο αλλά σε μικρό μέγεθος, ποσότητα, ηλικία κλπ· συχνά χρησιμοποιείται και ως χαϊδευτικό ή για να δηλώσει συμπάθεια, συμπόνια ή ειρωνεία ή για να προσδώσει έναν τόνο οικειότητας

Σημειώσεις

• συχνά συγχέεται με το χαϊδευτικό

Αντώνυμα

• μεγεθυντικό
• αυξητικό

Δείτε επίσης

• Παράρτημα:Γραμματική Νέας Ελληνικής Γλώσσας→Υποκοριστικά

Μεταφράσεις

• αγγλικά : diminutive ^(en)
• γαλλικά : diminutif ^(fr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

υποκοριστικό

• υποκοριστικός, στην αιτιατική του ενικού
• ουδέτερο του υποκοριστικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού