ορυκτό
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | ορυκτό | τα | ορυκτά |
| γενική | του | ορυκτού | των | ορυκτών |
| αιτιατική | το | ορυκτό | τα | ορυκτά |
| κλητική | ορυκτό | ορυκτά | ||
| Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- ορυκτό < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀρυκτόν[1], ουδέτερο του ὀρυκτός < ὀρύσσω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₃reuk-[2] / *h₃rewk- (σκάβω, οργώνω) (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική minéral[1][3])
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /o.ɾiˈkto/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ρυ‐κτό
Ουσιαστικό
επεξεργασία
ορυκτό ουδέτερο
- (ορυκτολογία) ανόργανο στερεό υλικό κρυσταλλικής δομής που βρίσκεται στο φλοιό της γης (ή άλλων ουρανίων σωμάτων) και συχνά το εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος για ποικίλες χρήσεις
Συγγενικά
επεξεργασία- → δείτε τη λέξη ορύσσω
Δείτε επίσης
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
ορυκτό
Κλιτικός τύπος επιθέτου
επεξεργασία
ορυκτό
- (αρσενικό) αιτιατική ενικού του ορυκτός
- ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ορυκτός
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 ορυκτό - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- ↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
- ↑ ορυκτό - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας