σύνοδος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύνοδος	οι	σύνοδοι
γενική	της	συνόδου	των	συνόδων
αιτιατική	τη	σύνοδο	τις	συνόδους
κλητική		σύνοδε		σύνοδοι
όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνοδος < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική σύνοδος (σύν- + ὁδός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.no.ðos/

τονικό παρώνυμο: συνοδός

συλλαβισμός : σύ‐νο‐δος

παλαιός συλλαβισμός : σύν‐ο‐δος

Ουσιαστικό

σύνοδος θηλυκό

1. περίοδος λειτουργίας ενός συλλογικού θεσμού

   Η αναθεώρηση πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στην πρώτη σύνοδο της Βουλής

   θα έχουμε φέτος την ΙΒ΄ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων

2. τακτική ή έκτακτη συνάντηση των ηγετών ή των αντιπροσώπων χωρών που μετέχουν σε ένα διεθνή οργανισμό

   η σύνοδος των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε

3. (θρησκεία) συνέλευση επισκόπων, μητροπολιτών ή καρδιναλίων που αποφασίζουν για διοικητικά ή δογματικά ζητήματα

   → δείτε τη λέξη Οικουμενική Σύνοδος

   Ιερά Σύνοδος, Διαρκής Ιερά Σύνοδος

4. (αστρονομία) το ουράνιο φαινόμενο κατά το οποίο δύο ουράνια σώματα εμφανίζονται στο ίδιο ουράνιο μήκος σε σχέση με τον γήινο παρατηρητή.

   υπώνυμα: συζυγία

5. (πληροφορική) βλ. συνώνυμο συνεδρία

Εκφράσεις

• Οικουμενική Σύνοδος

Συγγενικές λέξεις

• αεροσυνοδός
• ασυνόδευτος
• συνοδεία
• συνοδευτικός
• συνοδεύω
• συνοδηγός
• συνοδικάρης (εκκλησιαστικό)
• συνοδικός
• συνοδίτης (φωνολογία)
• συνοδοιπορία
• συνοδοιπόρος
• συνοδοιπορώ
• συνοδός

Μεταφράσεις

    περίοδος λειτουργίας

αγγλικά : session (en) γαλλικά : session (fr)

    συνάντηση αντιπροσώπων χωρών

αγγλικά : meeting (en), conference (en) γαλλικά : conférence (fr)

    εκκλησιαστική σύνοδος

αγγλικά : synod (en), consistory (en) γαλλικά : synode (fr)

    σύνοδος ουρανίων σωμάτων

αγγλικά : conjunction (en) γαλλικά : conjonction (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	σύνοδος	συνόδω	σύνοδοι
Γενική	συνόδου	συνόδοιν	συνόδων
Δοτική	συνόδῳ	συνόδοιν	συνόδοις
Αιτιατική	σύνοδον	συνόδω	συνόδους
Κλητική	σύνοδε	συνόδω	σύνοδοι

Ετυμολογία

σύνοδος < σύν- + ὁδός

Ουσιαστικό 1

σύνοδος αρσενικό, θηλυκό

• (ελλληνιστική) συνοδοιπόρος

Ουσιαστικό 2

σύνοδος θηλυκό

1. η σύνοδος, συνέλευση, συγκέντρωση
2. εταιρεία, σύλλογος
3. σύγκρουση στρατών
4. συνουσία
5. (αστρονομία) σύνοδος πλανητών

Πηγές

• σύνοδος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «σύνοδος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.