συνοδικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	συνοδικός	η	συνοδική	το	συνοδικό
γενική	του	συνοδικού	της	συνοδικής	του	συνοδικού
αιτιατική	τον	συνοδικό	τη	συνοδική	το	συνοδικό
κλητική		συνοδικέ		συνοδική		συνοδικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	συνοδικοί	οι	συνοδικές	τα	συνοδικά
γενική	των	συνοδικών	των	συνοδικών	των	συνοδικών
αιτιατική	τους	συνοδικούς	τις	συνοδικές	τα	συνοδικά
κλητική		συνοδικοί		συνοδικές		συνοδικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

συνοδικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνοδικός. Μορφολογικά αναλύεται σε (σύνοδ(ος) + -ικός)

Επίθετο

συνοδικός, -ή, -ό

1. (εκκλησιαστικός όρος) που σχετίζεται με κάποια εκκλησιαστική σύνοδο
2. (αστρονομία) που σχετίζεται με κάποια σύνοδο πλανητών
3. (εκκλησιαστικός όρος) (το ουδέτερο ως ουσιαστικό) α. το κτήριο της Ιεράς Συνόδου, β. επίσημο αρχείο των συνοδικών αποφάσεων κατά των αιρέσεων και διατύπωσης των ορθόδοξων δογμάτων

Ουσιαστικό

συνοδικός αρσενικό

• (εκκλησιαστικός όρος) μέλος της Ιεράς Συνόδου

Πολυλεκτικοί όροι

• συνοδικό σύστημα
• συνοδικός τόμος

Μεταφράσεις

    συνοδικός

γαλλικά : conciliaire (fr), synodique (fr)

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• συνοδικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συνοδικός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)