conjunction

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

conjunction < διαμέσου της παλιάς γαλλικής από τη λατινική coniūnctiō, "ένωση, σύνδεση" < coniungere "ενώνω, συνδέω"

Προφορά

• Audio (US) 

Ουσιαστικό

conjunction ^(en)

1. ένωση, σύνδεση
2. (απαρχαιωμένο) σεξουαλική συνεύρεση
   • 1603, John Florio, translating Michel de Montaigne, Essays, vol. 1 ch. 29:

     Certaine Nations (and amongst others, the Mahometane) abhorre Conjunction with women great with childe.

3. (γραμματική) σύνδεσμος
4. (αστρονομία, αστρολογία) σύνοδος
5. (λογική) ο λογικός τελεστής της σύζευξης
6. (λογική) η πρόταση που προκύπτει από το συνδυασμό δύο ή περισσότερων προτάσεων με τον λογικό τελεστή ∧ ($\land$)

Συγγενικές λέξεις

• inferior conjunction
• superior conjunction
• conjugate

Δείτε επίσης

• disjunction