conjunction

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

conjunction < διαμέσου της παλιάς γαλλικής από τη λατινική coniūnctiō (ένωση, σύνδεση) < coniungere "ενώνω, συνδέω"

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

conjunction ^(en)

1. ένωση, σύνδεση
2. (γραμματική) σύνδεσμος
3. (αστρονομία) σύνοδος
4. (λογική) ο λογικός τελεστής της σύζευξης
5. (λογική) η πρόταση που προκύπτει από το συνδυασμό δύο ή περισσότερων προτάσεων με τον λογικό τελεστή ∧
6. (απαρχαιωμένο) σεξουαλική συνεύρεση

Συγγενικά

• inferior conjunction
• superior conjunction
• conjugate

Δείτε επίσης

• disjunction