συνοδοιπόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	συνοδοιπόρος	οι	συνοδοιπόροι
γενική	του/της	συνοδοιπόρου	των	συνοδοιπόρων
αιτιατική	τον/τη	συνοδοιπόρο	τους/τις	συνοδοιπόρους
κλητική		συνοδοιπόρε		συνοδοιπόροι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνοδοιπόρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνοδοιπόρος

Ουσιαστικό

συνοδοιπόρος αρσενικό ή θηλυκό

1. (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αυτός με τον οποίο βαδίζεις μαζί, ο σύντροφος σε μια διαδρομή
2. (πολιτική, παρωχημένο) που διάκειται φιλικά προς το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς να είναι μέλος του

Συγγενικά

• συνοδοιπορία
• συνοδοιπορώ
• → δείτε τις λέξεις συν, οδός και πόρος

Μεταφράσεις

    συνοδοιπόρος

αγγλικά : fellow traveller (en) τουρκικά : yol arkadaşı (tr) (1), yoldaş (tr) (2)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• συνοδοιπόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συνοδοιπόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.