σπαθί

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σπαθί	τα	σπαθιά
γενική	του	σπαθιού	των	σπαθιών
αιτιατική	το	σπαθί	τα	σπαθιά
κλητική		σπαθί		σπαθιά
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπαθί < μεσαιωνική ελληνική σπαθίν < ελληνιστική κοινή σπαθίον < αρχαία ελληνική σπάθη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)peh₂- + *dʰeh₁-

για το χαρτί της τράπουλας < σημασιολογικό δάνειο από την ιταλική spade (πληθυντικός του θηλυκού spada)

Προφορά

ΔΦΑ : /spaˈθi/

συλλαβισμός : σπα‐θί

Ουσιαστικό

Σπαθί σε προθήκη μουσείου

σπαθί ουδέτερο

1. όπλο που αποτελείται από μια μακριά, κοφτερή και, συνήθως, ατσάλινη λεπίδα που έχει προσαρμοστεί σε ειδική λαβή
2. (χαρτοπαίγνια) χαρτί της τράπουλας με μαύρο χρώμα που φέρει το σήμα του τριφυλλιού (♣)
3. (μεταφορικά) άτομο εμπιστοσύνης που συμπεριφέρεται σωστά και με τιμιότητα

Συνώνυμα

• ξίφος
• σπάθη
• φάσγανο

Συναφείς μη ταυτόσημες

• πάλα
• γιαταγάνι
• ακινάκης
• κατάνα
• φαλξ

Συγγενικές λέξεις

αδιασπάθιστος διασπαθίζω διασπάθιση ξεσπάθωμα ξεσπαθώνω πρωτοσπαθάριος σπάθα σπαθάκι σπαθανθή

σπαθασκία σπαθάτος σπάθη Σπαθί (τοπωνύμιο) σπαθιά σπαθίζω σπαθισμός σπαθιστής

σπαθοειδής σπαθόλαμα σπαθολόγχη σπαθόσεγα σπαθοφορία σπαθοφόρος σπαθόχορτο σπαθωτός

Εκφράσεις

• με το σπαθί μου: με την προσωπική προσπάθεια και αξία

Δείτε επίσης

• σπαθί στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    όπλο

αγγλικά : sword (en) αζεριανά : qılınc (az) γαλλικά : épée (fr) γερμανικά : Schwert (de) ισπανικά : espada (es)

πολωνικά : miecz (pl) σλοβακικά : meč (sk) τουρκικά : kılıç (tr) τσεχικά : meč (cs)

    χαρτί της τράπουλας

αγγλικά : club (en) γαλλικά : trèfle (fr) ισπανικά : trébol (es), bastos (es)

πολωνικά : trefl (pl) τουρκικά : sinek (tr)