διασπάθιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διασπάθιση	οι	διασπαθίσεις
γενική	της	διασπάθισης*	των	διασπαθίσεων
αιτιατική	τη	διασπάθιση	τις	διασπαθίσεις
κλητική		διασπάθιση		διασπαθίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διασπαθίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασπάθιση < διασπαθί(ζω} + -σις > -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯aˈspa.θi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐σπά‐θι‐ση

Ουσιαστικό

διασπάθιση θηλυκό

• η κατασπατάληση, η αλόγιστη δαπάνη

Συγγενικά

• διασπαθίζω

Μεταφράσεις

    διασπάθιση