↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική τα Χριστούγεννα
      γενική των Χριστουγέννων
    αιτιατική τα Χριστούγεννα
     κλητική Χριστούγεννα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία

επεξεργασία
Χριστούγεννα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Χριστούγεννα < συναρπαγή της φράσης «Χριστοῦ γέννα».[1][2] Ο πληθυντικός κατ’ αναλογία προς άλλες αρχαιοελληνικές και ρωμαϊκές εορτές: Κρόνια, Σατουρνάλια κ.ά.[3]

  Προφορά

επεξεργασία
ΔΦΑ : /xɾiˈstu.ʝe.na/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Χρι‐στού‐γεν‐να

  Κύριο όνομα

επεξεργασία

Χριστούγεννα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

  1. (χριστιανισμός) χριστιανική εορτή, στις 25 Δεκεμβρίου, στη μνήμη της γέννησης του Ιησού Χριστού
  2. (κατ’ επέκταση) η εορταστική περίοδος από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα

Συγγενικά

επεξεργασία

Δείτε επίσης

επεξεργασία

  Μεταφράσεις

επεξεργασία

  Επίρρημα

επεξεργασία

Χριστούγεννα

  Μεταφράσεις

επεξεργασία

  Αναφορές

επεξεργασία
  1. Χριστούγεννα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 
  3. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)



  Ετυμολογία

επεξεργασία
Χριστούγεννα < συναρπαγή της φράσης «Χριστοῦ γέννα». Λέξη του 10ου αιώνα στο κείμενο του Πορφυρογέννητου (δείτε το παράθεμα).[1]

  Κύριο όνομα

επεξεργασία

Χριστούγεννα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

  • (χριστιανισμός) τα Χριστούγεννα
    ※  10ος αιώνας - Κωνσταντῖνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος (905‑959) Περὶ τῆς βασιλείου τάξεως (Περὶ τελετῶν) Constantini Porphyrogeniti Imperatoris De Ceremoniis Aulae Byzantinae. Επιμ. Johann Jakob Reiske. Βόννη: Weber, 1829 1.178. @books.google Επίσης, η λέξη Χριστούγεννα στη σελ.35
    ἰστέον, ὅτι τῇ ἑορτῇ τῶν χριστουγέννων ἐν τῷ κοιτῶνι τῆς δάφνης ἀλλάσσουσιν οἱ δεσπόται τὰ πορφυρὰ διβητήσια καὶ τὰς τούτων χλαμύδας καὶ στέμματα Πράσινα, ἐν δὲ τῇ ὑποστροφῇ στέμματα λευκά.

  Αναφορές

επεξεργασία
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.