παπούτσι

Ελληνικά (el)Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	παπούτσι	τα	παπούτσια
γενική	του	παπουτσιού	των	παπουτσιών
αιτιατική	το	παπούτσι	τα	παπούτσια
κλητική		παπούτσι		παπούτσια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατάστημα πώλησης παπουτσιών

παπούτσι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική παπούτσι < τουρκική pabuç < παλαιά τουρκικά پابوج (pâbuc) / پاپوش (pâpûş) < περσική پاپوش (pā-puš) < پا (pâ: πόδι) + پوش (puš) (< پوشیدن ‎(pušidan: καλύπτω)

παπούτσι ουδέτερο

(υπόδηση) προστατευτικό κάλυμμα για το πόδι· στο έδαφος ακουμπά η σκληρή σόλα και το τακούνι, ενώ το κάτω μέρος του ποδιού ντύνεται συνήθως ολόκληρο και μέχρι τον αστράγαλο με μαλακό δέρμα ή άλλο υλικό

(έχω γραμμένο κάτι) στα παλιά μου τα παπούτσια: σε ένδειξη αδιαφορίας
Η γλώσσα του παπούτσι & το μυαλό κουκούτσι: Αυτός που μιλάει πολύ λέγοντας συνεχώς ανοησίες

πάρε παπούτσι από τον τόπο σου, κι ας είναι μπαλωμένο:
ο γάμος με συγχωριανό έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας από τον γάμο με ξενομερίτη.

παπούτσι