κόπρος

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.pɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐προς

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κόπρος	οι	κόπροι
γενική	της	κόπρου	των	κόπρων
αιτιατική	την	κόπρο	τις	κόπρους
κλητική		κόπρε (κόπρο)		κόπροι
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «διχοτόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κόπρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κόπρος. Δείτε και την αρχαία κοπρία και το κόπρανο.

Ουσιαστικό

κόπρος θηλυκό

1. (περιληπτικό) τα κόπρανα, η βρομιά
2. (μεταφορικά) βρόμικη ενέργεια ή υπόθεση

Εκφράσεις

• η κόπρος του Αυγεία, η κόπρος του Αυγείου:
  1. (λόγιο) πολύ μεγάλη βρομιά

     ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη περίττωμα

  2. (μεταφορικά) πολλά σκάνδαλα ή καταχρήσεις

Συγγενικές λέξεις

ακόπριστος κοπραιμία κόπρανα κοπρανο- κοπριά κοπρίζω κόπρισμα κοπρίτης κοπρίτισσα

κοπρο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα κοπρο- στο Βικιλεξικό όπως: κοπρογέννητος κοπροκαλλιέργεια κοπρολαγνεία κοπρολάγνος κοπρόλακκος κοπρολογία κοπρολόγος κοπροσκούληκας κοπροσκυλιάζω κοπρόσκυλο κοπροστασία κοπρόστομος κοπροφαγία κοπροφάγος κοπροφιλία κοπρόφιλος κοπρόχωμα

Μεταφράσεις

    κόπρος

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόπρος	οι	κόπροι
γενική	του	κόπρου	των	κόπρων
αιτιατική	τον	κόπρο	τους	κόπρους
κλητική		κόπρε		κόπροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κόπρος < κοπρίτης • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κόπρος αρσενικό

1. αδέσποτο σκυλί, κοπριτόσκυλο, κοπρίτης
2. (μεταφορικά‑μειωτικό) τεμπέλης

Μεταφράσεις

    κόπρος

→ δείτε τη λέξη κοπρίτης

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

κόπρος ουδέτερο

• η κοπριά

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κόπρος	αἱ	κόπροι
γενική	τῆς	κόπρου	τῶν	κόπρων
δοτική	τῇ	κόπρῳ	ταῖς	κόπροις
αιτιατική	τὴν	κόπρον	τὰς	κόπρους
κλητική ὦ!		κόπρε		κόπροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόπρω
γεν-δοτ	τοῖν		κόπροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόπρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kekʷō-

Ουσιαστικό

κόπρος θηλυκό

1. τα περιττώματα των ανθρώπων ή των ζώων
2. κοπριά
3. ακαθαρσία, ρύπος

   ※  4ος αιώνας πκε - Αριστοτέλης, Ἀθηναίων Πολιτεία, 50.2@perseus.tufts.edu

   καὶ ὅπως τῶν κοπρολόγων μηδεὶς ἐντὸς ι σταδίων τοῦ τείχους καταβαλεῖ κόπρον ἐπιμελοῦνται

   και επιβλέπουν ώστε κανένας από τους οδοκαθαριστές να μη βάζει τις ακαθαρσίες [σε απόσταση] δέκα σταδίων από το τείχος.

Πηγές

• «κόπρος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «κόπρος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.