φωσφόρος

Νέα ελληνικά (el)

Χημικό στοιχείο: P Ατομικός αριθμός : 15 Προηγούμενο = Si Επόμενο = S Δείτε επίσης: Περιοδικός πίνακας των στοιχείων

Ετυμολογία

φωσφόρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φωσφόρος εννοείται «ἀστήρ» < φῶς + -φόρος (φέρω

• για το χημικό στοιχείο < λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική phosphore < αρχαία ελληνική φωσφόρος

Προφορά

ΔΦΑ : /fosˈfo.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φωσ‐φό‐ρος

τονικό παρώνυμο:

Ουσιαστικό

φωσφόρος ή φώσφορος (αρσενικό) και φώσφορο (ουδέτερο)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φωσφόρος	οι	φωσφόροι
γενική	του	φωσφόρου	των	φωσφόρων
αιτιατική	τον	φωσφόρο	τους	φωσφόρους
κλητική		φωσφόρε		φωσφόροι
Συνήθως στον ενικό. Δείτε και τις κλίσεις φώσφορος (αρσενικό) και φωσφόρο (ουδέτερο).
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

1. (χημεία) αμέταλλο χημικό στοιχείο, με ατομικό αριθμό 15 και χημικό σύμβολο το P, που έχει την ιδιότητα να φέγγει στο σκοτάδι
2. κοινή ονομασία για ουσίες που φωσφορίζουν

Συγγενικά

• φωσφορο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα φωσφορο- στο Βικιλεξικό

• φωσφάτωση
• φωσφοριζέ
• φωσφορίζω
• φωσφορίζων
• φωσφορικός
• φωσφόρισμα
• φωσφορισμός
• φωσφορίωση
• φωσφορούχος

Δείτε επίσης

• φωσφόρος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    φωσφόρος

αγγλικά : phosphorus (en) γαλλικά : phosphore (fr) γερμανικά : Phosphor (de) ισπανικά : fósforo (es) λατινικά : phosphǒrus (la)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	φωσφόρος	τὸ	φωσφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	φωσφόρου	τοῦ	φωσφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	φωσφόρῳ	τῷ	φωσφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φωσφόρον	τὸ	φωσφόρον
κλητική ὦ!		φωσφόρε		φωσφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φωσφόροι	τὰ	φωσφόρᾰ
γενική	τῶν	φωσφόρων	τῶν	φωσφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φωσφόροις	τοῖς	φωσφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φωσφόρους	τὰ	φωσφόρᾰ
κλητική ὦ!		φωσφόροι		φωσφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φωσφόρω	τὼ	φωσφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	φωσφόροιν	τοῖν	φωσφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φωσφόρος < φῶς + -φόρος (< φέρω)

και ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου φωσφόρος, εννοείται «ἀστήρ»

Επίθετο

φωσφόρος, -ος, -ον

1. που φέρνει το φως
2. που κρατάει πυρσό

Ουσιαστικό

φωσφόρος

• (αστρονομία) το αστέρι που προαναγγέλλει το φως της νέας μέρας, ο Αυγερινός

Πηγές

• φωσφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φωσφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.