κοινός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κοινός	κοινή	κοινό
γενική	κοινού	κοινής	κοινού
αιτιατική	κοινό	κοινή	κοινό
κλητική	κοινέ	κοινή	κοινό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κοινοί	κοινές	κοινά
γενική	κοινών	κοινών	κοινών
αιτιατική	κοινούς	κοινές	κοινά
κλητική	κοινοί	κοινές	κοινά

Ετυμολογία

κοινός < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική κοινός & μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική commun και από την αγγλική common

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈnos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κοι‐νός

Επίθετο

κοινός, -ή, -ό, συγκριτικός : κοινότερος, υπερθετικός : κοινότατος

• ο συνηθισμένος στην εμφάνιση

  ※  Είχε ένα άχρωμο πρόσωπο με κοινά χαρακτηριστικά. (Ευγενία Φακίνου (1987). Η μεγάλη πράσινη [μυθιστόρημα])

Αντώνυμα

• ατομικός
• προσωπικός
• ιδιωτικός
• ασυνήθιστος
• ανώτερος

Πολυλεκτικοί όροι

• κοινός λογάριθμος
• κοινός παρανομαστής

Εκφράσεις

• από κοινού - μαζί

Συγγενικές λέξεις

και δείτε τα συγγενικά και σύνθετά τους:

• επίκοινος
• κοινο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα κοινο- στο Βικιλεξικό
• κοινόβιο
• κοινοβούλιο
• κοινοβουλευτικός
• κοινοκτημοσύνη
• κοινότητα
• κοινολογώ
• κοινότητα
• κοινοτικός
• κοινοτοπία
• κοινότοπος
• κοινόχρηστος
• πάγκοινος

Μεταφράσεις

    κοινός

αγγλικά : common (en) γαλλικά : commun (fr) γερμανικά : gemeinsam (de), gewöhnlich (de) εσπεράντο : komuna (eo)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «κοινός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «κοινός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.