κοινό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	το	κοινό
γενική	του	κοινού
αιτιατική	το	κοινό
κλητική		κοινό
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κοινό < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο για την αρχαία ελληνική κοινός, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική public^[1]

κοινό ουδέτερο, μόνο στον ενικό

η μεγάλη μάζα του πληθυσμού, σύνολο ανθρώπων οι οποίοι συνδέονται με χαλαρούς και άτυπους κοινωνικούς δεσμούς, σαφείς όμως ως προς τα ενδιαφέροντα και τους ευρύτερους προσανατολισμούς
⮡ απαγορεύεται η είσοδος στο κοινό
σύνολο ανθρώπων που μετέχουν σε μια κοινωνική ή άλλη δραστηριότητα ή παρακολουθούν ως αναγνώστες, ακροατές, θεατές ή επισκέπτες μια καλλιτεχνική, επιστημονική, αθλητική ή άλλη εκδήλωση
⮡ περιοδικό με μεγάλο αναγνωστικό κοινό