συνηθισμένος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνηθισμένος < από τη μετοχή παθητικού παρακειμένου του συνηθίζω

Μετοχή

συνηθισμένος -η -ο

1. που τον έχουμε συνηθίσει, που δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαιτερότητα ή πρωτοτυπία

   Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος με μια συνηθισμένη οικογένεια και ένα συνηθισμένο επάγγελμα

   ≈ συνώνυμα: κοινός, κοινότοπος, συνήθης

2. που έχει συνηθίσει κάτι και το αντέχει

   είναι συνηθισμένος στη σκληρή δουλειά

   ≈ συνώνυμα: μαθημένος

Εκφράσεις

συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια: αυτές οι κακουχίες μας είναι γνώριμες και δεν μας τρομάζουν

Συγγενικές λέξεις

• συνήθεια
• συνήθης

Μεταφράσεις

    κοινός

αγγλικά : ordinary (en), usual (en) γαλλικά : ordinaire (fr), habituel (fr), usuel (fr)

πολωνικά : zwyczajny (pl), zwykły (pl)

    που έχει συνηθίσει

αγγλικά : accustomed (en), used to (en)

πολωνικά : przyzwyczajony (pl)

Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια

    συνηθισμένος

εβραϊκά : שגרתי (he)