ιδιαίτερος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ιδιαίτερος	ιδιαίτερη	ιδιαίτερο
γενική	ιδιαίτερου	ιδιαίτερης	ιδιαίτερου
αιτιατική	ιδιαίτερο	ιδιαίτερη	ιδιαίτερο
κλητική	ιδιαίτερε	ιδιαίτερη	ιδιαίτερο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ιδιαίτεροι	ιδιαίτερες	ιδιαίτερα
γενική	ιδιαίτερων	ιδιαίτερων	ιδιαίτερων
αιτιατική	ιδιαίτερους	ιδιαίτερες	ιδιαίτερα
κλητική	ιδιαίτεροι	ιδιαίτερες	ιδιαίτερα

Ετυμολογία

ιδιαίτερος < αρχαία ελληνική ἰδιαίτερος, συγκριτικός βαθμός του ἴδιος

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ˈðiɛ.tɛ.ɾɔs/, /i.ˈðjɛ.tɛ.ɾɔs/ και /i.ˈðʝɛ.tɛ.ɾɔs/

Επίθετο

ιδιαίτερος -η -ο, λόγιο θηλυκό ιδιαιτέρα

1. που ανήκει σε κάποιον, που είναι δικός του και τον χαρακτηρίζει

   τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός ατόμου

2. ξεχωριστός

   του έχω ιδιαίτερη αδυναμία

Συνώνυμα

• ειδικός
• ξεχωριστός
• χωριστός
• προσωπικός
• ιδιάζων

Πολυλεκτικοί όροι

• ιδιαίτερη πατρίδα: η πόλη ή το χωριό όπου γεννήθηκε κάποιος (ενώ ο γενικότερος όρος πατρίδα συνήθως αναφέρεται στη χώρα)

Μεταφράσεις

    επίθετο

αγγλικά : particular (en), private (en), idiosyncratic (en) γαλλικά : particulier (fr), privé (fr)

Ουσιαστικό

ιδιαίτερος αρσενικό, ιδιαιτέρα θηλυκό

• ο προσωπικός γραμματέας κάποιου, πχ ενός υπουργού

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : private secretary (en)