ειδικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ειδικός	ειδική	ειδικό
γενική	ειδικού	ειδικής	ειδικού
αιτιατική	ειδικό	ειδική	ειδικό
κλητική	ειδικέ	ειδική	ειδικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ειδικοί	ειδικές	ειδικά
γενική	ειδικών	ειδικών	ειδικών
αιτιατική	ειδικούς	ειδικές	ειδικά
κλητική	ειδικοί	ειδικές	ειδικά

Ετυμολογία

ειδικός < (λόγιο) αρχαία ελληνική εἰδικός < εἶδος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *wéydos < *weyd- (βλέπω)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ðiˈkɔs/

συλλαβισμός : ει‐δι‐κός

ομόηχο: ιδικός

Επίθετο

ειδικός, -ή, -ό

1. που αναφέρεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο, πράγμα ή είδος

   η συγκεκριμένη ασθένεια έχει κάποια ειδικά χαρακτηριστικά που επιβάλλουν την αντιμετώπισή της με ειδικά φάρμακα

   ≠ αντώνυμα: γενικός

2. που έχει εξειδικευμένες γνώσεις και μεγάλη εμπειρία σε έναν τομέα, που τον κατέχει σε βάθος

   ειδικοί επιστήμονες εξετάζουν τη βλάβη του αντιδραστήρα

   • και ως ουσιαστικό

     θα ασχοληθούν με το θέμα οι ειδικοί

3. (γραμματική) ειδικοί σύνδεσμοι: οι σύνδεσμοι ότι και πως οι οποίοι εισάγουν δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις που συμπληρώνουν το νόημα ρημάτων λεκτικών, γνωστικών, αισθήσεως, γνώμης, φόβου κλπ
   • ειδικές προτάσεις: οι προτάσεις που εισάγονται με αυτούς τους συνδέσμους
   • ειδικό απαρέμφατο: το απαρέμφατο της αρχαίας ελληνικής που μεταφράζεται στα νέα ελληνικά με ειδική πρόταση

Συνώνυμα

• ειδήμων/ειδήμονας
• εξπέρ
• επαΐων
• σπεσιαλίστας
• γνώστης

Συγγενικές λέξεις

• ανειδίκευτος
• ειδικά
• ειδίκευση
• ειδικεύω
• ειδικότητα
• ειδικώς
• εξειδίκευση
• εξειδικεύω
• → δείτε τη λέξη είδος

Μεταφράσεις

    ειδικός

αγγλικά : special (en), expert (en), specialist (en) γαλλικά : spécial (fr), expert (fr), spécialiste (fr), spécifique (fr) γερμανικά : Spezialist (de)

ρουμανικά : specialist (ro)