επαΐων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επαΐων & επαΐοντας	η	επαΐουσα	το	επαΐον
γενική	του	επαΐοντος & επαΐοντα	της	επαΐουσας & επαϊούσης*	του	επαΐοντος
αιτιατική	τον	επαΐοντα	την	επαΐουσα	το	επαΐον
κλητική		επαΐων & επαΐοντα		επαΐουσα		επαΐον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επαΐοντες	οι	επαΐουσες	τα	επαΐοντα
γενική	των	επαϊόντων	των	επαϊουσών	των	επαϊόντων
αιτιατική	τους	επαΐοντες	τις	επαΐουσες	τα	επαΐοντα
κλητική		επαΐοντες		επαΐουσες		επαΐοντα
Ίδιες είναι οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -ων, -ουσα, -ον Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'τρέχων', Κατηγορία όπως «τρέχων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επαΐων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπαΐων

Επίθετο

επαΐων, -ουσα, -ον

• (λόγιο) που είναι γνώστης ενός αντικειμένου σε πολύ μεγάλο βαθμό

Ουσιαστικό

επαΐων αρσενικό

• (λόγιο) επαΐων

Συνώνυμα

• ειδήμων/ειδήμονας
• ειδικός
• εξπέρ
• σπεσιαλίστας
• γνώστης

Μεταφράσεις

    επαΐων

→ δείτε τις λέξεις γνώστης, ειδήμων και ειδικός

Πηγές

• επαΐων - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας