πυρσός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυρσός	οι	πυρσοί
γενική	του	πυρσού	των	πυρσών
αιτιατική	τον	πυρσό	τους	πυρσούς
κλητική		πυρσέ		πυρσοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρσός < αρχαία ελληνική πυρσός

Ουσιαστικό

πυρσός αρσενικό

1. φορητό αντικείμενο στην άκρη του οποίου καίει φωτιά για να φωτίζει τη νύχτα

Υπώνυμα

• δάδα
• δαυλός

Μεταφράσεις

    πυρσός

αγγλικά : torch (en)· με κούπα: cresset (en) γαλλικά : torche (fr)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πυρσός < πῦρ

Ουσιαστικό

πυρσός

1. ο πυρσός
2. (στην δωρική) ο ξανθός, ο κοκκινόξανθος, ο ερυθροκίτρινος, ο ερυθρωπός (αυτός ο οποίος στην αττική λεγόταν πυρρός, ή πυρρόχρους, πυρωπός, πυρώδης)