τόνος

Δείτε επίσης : τόννος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τόνος	οι	τόνοι
γενική	του	τόνου	των	τόνων
αιτιατική	τον	τόνο	τους	τόνους
κλητική		τόνε		τόνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τόνος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τόνος < τείνω ^[1]

για τον τόνο της φωνής, ήχου < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική ton < λατινική tonus (τέντωμα χορδής) < αρχαία ελληνική τόνος

για το βάρος < (λόγιο δάνειο) γαλλική tonn(3) (θηλυκό) + -ος

για το ψάρι < (άμεσο δάνειο) ιταλική tonno + -ς < υστερολατινική tunnus < αρχαία ελληνική θύννος (αντιδάνειο)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈto.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τό‐νος

διάφοροι τόνοι του κόκκινου

τόνος στη θάλασσα

τόνος κονσέρβα

Ουσιαστικό

τόνος αρσενικό

(για ήχο)
1. ο βαθμός ύψωσης ή έντασης της φωνής
  οξύς, ψηλός, βαθύς τόνος
2. η έκφραση της φωνής, η χροιά της φωνής
  μελοδραματικός τόνος
(μεταφορικά) βαθμός έντασης, η ατμόσφαιρα σε ένα περιβάλλον
συναισθηματικός τόνος
(διακριτικό σημάδι) σημείο για τον τονισμό των λέξεων
οι τόνοι είναι τρεις: οξεία, βαρεία και περισπωμένη
(ζωγραφική) ο βαθμός έντασης του χρώματος, η διαβάθμιση του φωτός και της σκιάς
ψάρι που ανήκει στην οικογένεια των Σκομβριδών (Scombridae), κυρίως του γένους Θύννος (Thunnus)
άλλη γραφή: τόννος
(μονάδα μέτρησης)
1. μονάδα μέτρησης βάρους που αντιστοιχεί σε: «αγγλικός τόννος» 1.016 χιλιόγραμμα και «γαλλικός τόννος» 1.000 χιλιόγραμμα
2. (μονάδα μέτρησης, ναυτικός όρος) μέτρο χωρητικότητας των πλοίων, που αντιστοιχεί σε όγκο 2,83 κυβ. μέτρων
  ≈ συνώνυμα: κόρος
3. δυναμικότητα φορτηγού αυτοκινήτου σε βάρος φορτίου
4. (μεταφορικά) για να δηλωθεί αόριστα μια πολύ μεγάλη ποσότητα
(μουσική) η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών φθόγγων που διαιρείται σε δύο ημιτόνια
(ναυτικός όρος) δίπλοκο σχοινί που αποτελείται από τρία ή τέσσερα συνεστραμμένα μονόπλοκα και χρησιμεύει για ρυμούλκηση
→ δείτε τη λέξη καρλίνι
(φυσική)
1. ηλεκτρικός παλμός
2. ηχητικός παλμός σύντομης διάρκειας
(φυσιολογία)
1. ηλεκτρικός παλμός που διαδίδεται μέσω νεύρων
2. η φυσιολογική ελαστικότητα των ζωντανών ιστών, η τονικότητα
3. η πίεση που ασκείται στα τοιχώματα του βολβού του οφθαλμού από τα υγρά που περιέχει