περισπωμένη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	περισπωμένη	οι	περισπωμένες
γενική	της	περισπωμένης	των	περισπωμένων
αιτιατική	την	περισπωμένη	τις	περισπωμένες
κλητική		περισπωμένη		περισπωμένες
Δείτε και την κλίση του θηλυκού στη μετοχή περισπώμενος.
Κατηγορία όπως «ερωμένη» - Δείτε: Μετακίνηση τόνου στο Παράρτημα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	περισπωμένη	οι	περισπώμενες
γενική	της	περισπωμένης	των	περισπωμένων
αιτιατική	την	περισπωμένη	τις	περισπώμενες
κλητική		περισπωμένη		περισπώμενες
Λόγια κλίση μετοχής. Εννοείται η λέξη 'συλλαβή'.
Κατηγορία όπως «κατηγορουμένη» - Δείτε: μετακίνηση τόνου στο Παράρτημα

Ετυμολογία

περισπωμένη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή περισπωμένη (εννοείται προσῳδία) (ίδια σημασία) < αρχαία ελληνική περισπωμένη, θηλυκό του περισπώμενος, μετοχή παθητικού ενεστώτα του ρήματος περισπάω / περισπῶ < περι- (περί) + σπάω / σπῶ < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *speh₁- (επιτυγχάνω, ευδοκιμώ)

Ουσιαστικό

περισπωμένη θηλυκό

1. (γραμματική) ειδικό τονικό σημάδι (◌͂) που τίθεται πάνω από μακρά συλλαβή των αρχαίων ελληνικών ή των νέων ελληνικών με το πολυτονικό σύστημα, όταν ισχύουν ορισμένοι κανόνες και προϋποθέσεις

   Η μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη εμπρός από βραχύχρονη λήγουσα: κῆπος, χῶρος, φεῦγε, κῶμαι. (3ο κεφάλαιο Οικονόμου, Μιχ. Χ. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γυμνασίου-Λυκείου.)

Δείτε επίσης

• περισπωμένη στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    περισπωμένη

αγγλικά : circumflex (en)

Κλιτικός τύπος μετοχής

περισπωμένη

• θηλυκό του περισπώμενος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περισπωμένη	αἱ	περισπώμεναι
γενική	τῆς	περισπωμένης	τῶν	περισπωμένων
δοτική	τῇ	περισπωμένῃ	ταῖς	περισπωμέναις
αιτιατική	τὴν	περισπωμένην	τὰς	περισπωμένᾱς
κλητική ὦ!		περισπωμένη		περισπώμεναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περισπωμένᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		περισπωμέναιν
1η κλίση, Κατηγορία όπως «περισπωμένη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περισπωμένη ουσιαστικοποιημένο θηλυκό της μετοχής περισπώμενος (ενν. προσῳδία) < αρχαία ελληνική περισπωμένη, θηλυκό του περισπώμενος, μετοχή παθητικού ενεστώτα του ρήματος περισπάω / περισπῶ < περι- (περί) + σπάω / σπῶ < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *speh₁- (επιτυγχάνω, ευδοκιμώ)

Ουσιαστικό

περισπωμένη θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή γραμματική) η περισπωμένη

  ※  εἴπερ ἄρα δύο μέρη λόγου τὸ ὤμοι ἦν, καὶ πάντως ἡ τοῦ ὦ περισπωμένη ἐσώζετο, εἴγε ἀμετάθετοι αἱ περισπώμεναι, κἂν ἐγκλιτικὸν ἐπιφέρηται κἂν ἀνέγκλιτον. (Απολλώνιος ο Δύσκολος, Περί ἐπιρρημάτων, 2.1,1.127.24-2.1,1.127.26)

  ※  Τῶν δὲ εἰς <μι> ληγόντων ῥημάτων συζυγίαι εἰσὶ τέσσαρες, ὧν ἡ μὲν πρώτη † ἐκφέρεται ἀπὸ τῆς πρώτης τῶν περισπωμένων, ὡς ἀπὸ τοῦ <τιθῶ> γέγονε <τίθημι>. (Διονύσιος ο Θραξ, Τέχνη Γραμματική, 1.1.59.4-1.1.59.5)

Σημειώσεις

• ονομαστική πληθυντικού: περισπώμεναι, γενική πληθυντικού: περισπωμένων. Στο CD του TLG (Thesaurus Linguae Graecae) υπάρχει ο τύπος «περισπώμεναι» (17 φορές) και «περισπωμένων» (982 φορές).

Συγγενικές λέξεις

• περισπωμένως (επίρρημα)

Κλιτικός τύπος μετοχής

περισπωμένη

• θηλυκό του περισπώμενος, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού